Pojawienie się szczeniaka w rodzinie zawsze zmienia nasze życie. Jednak pupil szybko dorasta i stajemy przed trudną decyzją, czy chcemy, by nasz pies miał potomstwo? Jeśli nie, to czy kastracja psa jest sensownym rozwiązaniem? A może kierują nami względy zdrowotne lub behawioralne zwierzęcia? Mogą też przemawiać do nas kwestie etyczne i chcemy zapobiec przepełnieniom w schroniskach dla bezdomnych psów.

Sterylizacja i kastracja psów to zabiegi powszechnie przeprowadzane w gabinetach weterynaryjnych w całym kraju. Niemniej jednak rodzą wiele wątpliwości i obaw ze strony właścicieli. Postaramy się przybliżyć temat, analizując wady i zalety kastracji psów. Kiedy najlepiej podjąć decyzję o wykastrowaniu czworonoga? Jaki wpływ ma zabieg na zdrowie i zachowanie pupila? Jaka jest cena kastracji psa?

Kastracja, sterylizacja i kastracja chemiczna psa — czym się różnią?

Niesłusznie uznaje się, że kastruje się psy, a sterylizuje suczki. Zarówno jeden, jak i drugi zabieg dotyczy obu płci. Sterylizacja jest mniej inwazyjna niż kastracja psów i nie pociąga za sobą zmian w gospodarce hormonalnej zwierząt. Podczas sterylizacji podwiązywane lub przecinane są jajowody u suczki, a nasieniowody u samców. Psy obu płci stają się bezpłodne, ale nadal ich organizmy wytwarzają wszystkie hormony związane z cyklem płciowym i popędem.

Kastracja psów to zabieg chirurgiczny, polegający na wycięciu narządów płciowych. W konsekwencji pupil staje się bezpłodny, a jego organizm przestaje produkować hormony płciowe.

Istnieje jeszcze jeden sposób na zatrzymanie płodności naszego zwierzaka. W odróżnieniu od tych wspomnianych powyżej ma on charakter odwracalny. Tzw. kastracja chemiczna psa polega na wszczepieniu psu, w fałd skórny na karku, specjalnego czipa, z którego uwalniane są stopniowo hormony, blokujące wytwarzanie hormonów płciowych. W zależności od dawki lek działa od 6 do 12 miesięcy. Jeśli nie zostanie podana kolejna porcja leku, organizm zwierzęcia wraca do normalnego funkcjonowania i jest w pełni zdolny do rozrodu po ok. 1 roku.

Z kastracją psa warto poczekać, aż osiągnie pełną dojrzałość płciową. Zatrzymanie produkcji hormonów płciowych może rzutować na rozwój mięśni i kośćca. W zależności od rasy i wielkości psa będzie to po 6 miesiącach, roku lub nawet dwóch latach. Suczki powinny być kastrowane najwcześniej 3 miesiące po pierwszej cieczce. Niemniej jednak nie ma przeciwskazań do kastracji psów starszych.

Kastracja psa — jaki ma wpływ na zachowanie czworonoga?

Jednym z podstawowych względów, przemawiających za kastracją psa jest chęć zmiany zachowania naszego pupila. Psy przeżywają niezwykle trudne chwile, w momencie, gdy hormony biorą górę. Samce odczuwające silny popęd płciowy są skłonne do ucieczek oraz walki z innymi psami, gdy wyczuwają u suczki cieczkę. Potrzeba dominacji i przejawy agresji są naturalnym objawem wynikającym z działania testosteronu. Kastracja psów skutecznie niweluje nadpobudliwość i potrzebę dominacji, wynikającą z popędu seksualnego. U suczek po kastracji zanikają ciąże urojone. Sunie nie są już skłonne do ucieczki i nie pozostawiają tropów, przez częste oddawanie moczu. Pies po kastracji staje się bardziej stabilny emocjonalnie i podatny na szkolenie.

Istnieją jednak badania, które wskazują, że takie pozytywne efekty kastracji psów zauważalne są tylko u niektórych ras. Cześć piesków po kastracji może stać się bardziej wrażliwa na dotyk, czy przejawiać stany lękowe. Należy zdać sobie też sprawę z faktu, że jeżeli agresja nie wynikała z działania hormonów płciowych, kastracja psa nie sprawdzi się jako remedium na problemy z jego zachowaniem. Dlatego zawsze warto podejmować próby treningowe od najmłodszego szczeniaka, tak by wykluczyć problemy behawioralne u dorosłego zwierzęcia.

Kastracja psa — konsekwencje zdrowotne

Dużo zalet z kastracji psa, wynika dla zdrowia naszego czworonożnego przyjaciela. Zmniejsza się ryzyko schorzeń narządów płciowych, prostaty i gruczolaków odbytu u samców oraz ropomacicza i nowotworów narządów rodnych u suczek. Ponadto sunie po kastracji rzadziej chorują na nowotwór gruczołów sutkowych oraz cukrzycę.
Niestety kastracja psów może przyczyniać się do tycia. Posiłki naszego pupila powinny być odpowiednio zbilansowane. Psy po kastracji, jeśli nieco uspokoiły swój temperament, mogą mieć spowolniony metabolizm.

Kastracja psa zwiększa ryzyko wystąpienia niedoczynności tarczycy, a u suczek, zwłaszcza w podeszłym wieku, problemy z nietrzymaniem moczu. Ponadto udowodniono, że u psów kastrowanych częściej dochodzi do zerwania więzadła krzyżowego, niż u psów, które zabiegowi nie były poddawane.

Niezależnie od tego, jakie względy kierują nami, przy podejmowaniu decyzji o kastracji, dobrze jest przemyśleć wszystkie aspekty. Mimo że kastracja jest rutynowo wykonywana przez weterynarzy, nie zapominajmy, że jest interwencją chirurgiczną, dokonywaną w pełnej narkozie. Nasz pies musi być zdrowy i dokładnie przebadany na tę okoliczność. Po zabiegu zakładany jest ochronny kołnierz, by piesek nie uszkodził szwów. Po kilku dniach szwy są zdejmowane, a pies powinien wrócić do pełni zdrowia i sprawności sprzed zabiegu.